Geschiedenis – Historie
Het idee
Het idee voor de omroep ontstond in 1951, tijdens het bezoek van de carnavals vereniging “De Tempeleers” en de Carnavalsprins aan de patiënten van het toenmalige ziekenhuis Sint Annadal. Adjudant van de prins, Jack Retrae ontdekte in de portiersloge een microfoon en omroepinstallatie. Hij bedacht dat die apparatuur niet alleen geschikt was om er personen mee op te roepen, maar ook om er een gezellig verzoekplatenprogramma mee te maken. Zijn toenmalige verloofde Ton zag dat idee wel zitten en kwam met het voorstel om zelf een kinderprogramma te presenteren als ’tante Ton’. In de eerste week van augustus 1951 werd een proefuitzending van een half uur gehouden. De reacties logen er niet om! De zondag na de eerste proefuitzending bleken er maar liefst 80 aanvragen voor een plaatje te zijn ingezonden.
De eerste uitzending
Op 2 september 1951 besloot men officieel te starten. De eerste jaren was dat iedere zondag een hele verhuizing, want er was wel een omroepinstallatie maar geen muziekinstallatie in het ziekenhuis. Iedere keer moesten de platenwisselaar en de platen naar het ziekenhuis worden gesjouwd. Dat gebeurde door Jack in enkele kistjes achterop de fiets.
Sportuitzendingen vanuit het Geusseltstadion
In 1957 kreeg Annadal een nederlandse primeur toen werd begonnen met een sportprogramma, waarin They Sleebe (†) en Dolf Heemskerk (†) de rechtstreekse verslagen verzorgden van de thuiswedstrijden van “us M.V.V.-ke’.
Een eigen radiostudio
Door medewerking van het ziekenhuis werd het mogelijk om in 1961 een permanente studio in het hospitaal te openen. De moderne apparatuur bood steeds meer mogelijkheden om grotere producties te vervaardigen (o.a. carnavalszittingen en reportages van stedelijke gebeurtenissen). In de periode 1980 / 1981 werd een gedeelte van het ziekenhuis verbouwd en hierdoor kreeg de studio een nieuwe en nog grotere ruimte ter beschikking. Deze nieuwe studio werd op zondag 30 augustus 1981 geopend, tevens het afscheid van de Retrae’s van de “Vrolijke Medicijnen”.
Oprichting van de Stichting S.V.M.O.M.
Om het voortbestaan van de “Vrolijke Medicijnen” te garanderen, werd besloten om het vrijwilligersteam onder te brengen in een stichting, welke op 11 december 1985 werd opgericht onder de naam: “Stichting Vrolijke Medicijnen Omroep Maastricht“
Televisie doet z’n intrede
De ziekenomroep “Vrolijke Medicijnen” heeft in de jaren 80 de basis gelegd voor de videoregistraties van diverse Maastrichtse Vastelaoves-aktiviteiten. In die beginjaren werden de videoproducties alleen in het ziekenhuis en alle Maastrichtste verzorgingstehuizen “semi-live” vertoond. De videobanden werden op locatie opgenomen en nog tijdens de registratie werd het eerste deel door leden van de Maastrichtse Motorclub ’72 naar de diverse tehuizen gebracht. In de tussentijd werd op nieuwe banden het vervolg geregistreerd en ook deze werden 1 uur later weer door leden van MMC’72 naar de diverse afspeellocaties gebracht. Het betrof hierbij videoverslagen van de “Groete Optocht” en het “Oetrope vaan de stadsprins”. Ook de Ommegang bij de Heiligdomsvaart van 1990 werd door ons op het Vrijthof op video vastgelegd.
Videoteam aan het werk tijdens Heiligdomsvaart 1990:
De eerste lokale TV uitzending in Maastricht
In 1992 werden wij benaderd met de vraag om een band voor de lokale omroep te leveren in het kader van een proefuitzending voor de lokale omroep. Aangezien Roel Vossen en Gidi Meesters van de Vrolijke Medicijnen Omroep direct aangaven dat onze registratiekwaliteit van onze camera’s niet hoog genoeg was voor een dergelijke proefuitzending, werd de hulp ingeroepen van KPN Telecom. Zij hebben indertijd professionele videocamera’s ter beschikking gesteld. Door een samenwerkingsverband van de Tempeleers, Nutsbedrijven Maastricht, KPN Telecom en de Vrolijke Medicijnen Omroep is de uitzending van de Groete Vastelaovesoptocht 1992 de allereerste uitzending van de lokale omroep in Maastricht. De reacties waren zeer positief en smaakten naar meer. Helaas stond het bestuur van de Kabelomroep Zuid Limburg (houder van de lokale uitzendmachtiging) hier niet achter omdat zij op zoek waren naar een meer structurele vorm voor de omroep. Een jaar ging voorbij en enkele weken voor de carnavalsoptocht van 1993 werd ons (Vrolijke Medicijnen) wederom gevraagd de uitzending te realiseren. Ook deze was zeer succesvol.
Wij hebben in de jaren 90 diverse andere proefuitzendingen gerealiseerd, echter zonder financiële ondersteuning van derden. Een uitzondering was een zeer geslaagde live-uitzending van de gemeenteraad-verkiezingsuitslag van 1994. Dit werd met een eenmalige subsidie van 25000 gulden door de gemeente Maastricht betaald. Een door het NIPO uitgevoerd kijkersonderzoek leerde dat deze uitzending een hoger kijkersaantal had dan de landelijke uitzending van NOVA en een finalewedstrijd van de Europacup. Aangezien er verder geen structurele financiering was, liepen de overige proefuitzendingen hierop stuk.
In 2001 werd het vrijwillgersteam te kennen gegeven dat de videoregistraties van het uitroepen en de groete optoch in het vervolg door professionals zou worden gedaan. Er waren dan wel geen klachten maar het moest blijkbaar anders. Daarmee eindigde voor de Vrolijke Medicijnen Omroep een tot dan toe zeer succesvolle video-productietijd niet alleen voor het ziekenhuis en vele ouderencentra maar ook voor de stad Maastricht.